YOLUMUZ ! “BEN” DEĞİL “BİZ” OLSA !

YOLUMUZ ! “BEN” DEĞİL “BİZ” OLSA !

-Toplumumuz içinde arkadaşlarımızla birlikte Ben‘lik olmadan “Biz” olarak,

Gururla yürüdüğümüz ve yürüttüğümüz o günler çok gerilerde kalmış gözüküyor.

Tıpkı masallardaki gibi. Bir varmış bir yokmuş…

Eskiden de geçim kavgası vardı.

Lakin hiç kimse yarın ne yiyeceğim, ne giyeceğim kaygısına düşmezdi.

Komşu komşusunun evine pişirdiğinden götürür, komşu komşusunun

çocuğunun cebine harçlık koyardı.

Her semt, her mahalle bir ocaktan aş yermiş gibi bir bütünlük içindeydi.

Ben’lik yoktu Biz’lik vardı.

Zaman geçtikçe Ben’ler çoğaldı.

Evet; Otoriteler kapitalizmin çarklarına yanaşır oldukça Biz’lik dağıldı Ben’ler çoğaldı.

Neyin iyi, neyin kötü olduğunu anlayıncaya kadar suni bölünmeler, ayrışmalar oldu.

İçimizdeki benlerin kavgası bizleri tam hasta edemedi ama öksürüğünü bizlere miras bıraktı.

Bu zaman zarfında insanoğluna yakışan ve en iyi duygulardan biri olan ‘Güven’i yüreğimize tam yerleştiremediler.

Güven duygusu olmayınca ‘Dedikodu’ fanatiği ortaya döküldü.

Birlikte olma çabalarının, toparlanma çabalarının önüne dedikodu yerleşti.

Buna rağmen kendine güvenenler “biz” olmak için cesaretle pes etmediler.

Kendine güvenin tesisi için ‘Tek’ olmaktan ziyade ‘Biz’ olmak gerekir.

‘Biz’ olmak için ise toplum ile kaynaşmak gerekir.

-Kaynaşmanın yolu nedir ?.

Cesarettir- dedikodusuz dünyadır – “Amaan bana ne yahu” dememektir- “Ben işime bakarım gerisi nanay” dememektir. “Git çarşıya gel eve” dememektir.

Sorumluluk üstlenmektir.

Bir işe yaradığının farkına varmaktır.

Dünyada yaşadığının farkına varmaktır.

En güzeli de korkmadan, ürkmeden, Bencil olarak değil “Biz” olarak yaşamaktır.

Korkmayanlara selam olsun.

YAZAR: EKREM GÜN