ÖĞRETMENLER GÜNÜ.

ÖĞRETMENLER GÜNÜ.

-Kasım 1994, lise 2. sınıftaydım… Edebiyat Öğretmenimiz Ahmet ŞAHİN Öğretmenler Gününe yaklaşırken bir teneffüste sınıfımıza geldi. “Öğretmenler günü için şiir, kompozisyon vb yazmanızı istiyorum. Yarın yazdıklarınızı alacağım” dedikten sonra ben ve birkaç arkadaşıma da “sizlerden özellikle şiir ya da kompozisyon bekliyorum” diyerek çıktı sınıftan. O akşam evde önce ertesi gün ki sınavıma çalıştım, gece uyurken şiir kompozisyon yazım ödevi aklıma geldi ama hiç halim kalmamıştı. Sabah çok erken uyandım. Öğretmenimiz ödevi istediğinde yapamadım diyerek mahcup olmamak için sabah sabah kâğıdı kalemi elime alıp aşağıdaki şiiri yazdım.

-İSTİYORUM

Elimde bilginin meşalesiyle,

Girmek istiyorum yuvama sizin gibi.

Doğruyu yanlışı anlatmak için,

Çocuklarım olsun istiyorum sizin gibi.

Başarılar görmek istiyorum ben,

Suladığım fidanımın meyvesini,

Görmek istiyorum bende sizin gibi.

Dertleşmek istiyorum çocuklarımla,

Ana olmak istiyorum onlar için,

Karanlık tüneller içinde,

Fener olmak istiyorum ellerinde

Sıcacık bir sevgiyle kuşatıp,

Zaferler görmek istiyorum bende.

Öğretmen olmak istiyorum,

Sevgiyle, bilgiyle, şefkatle…/24 Kasım 1994

Şiirimi sabah Ahmet öğretmenime teslim ettim. Okulun etkinlik panosuna aşmıştı öğretmenim de..

Öğretmen olmak isterdim ama kısmetim Hazine ve Maliye Bakanlığı’nda Müdür olmakmış. Çocuklardan ve gençlerden uzak kalmamaya çalışıyorum yine de olabildiğince…

Öğretmen olmak;

Öncelikle iyi, vicdanlı bireyler yetiştirmek… Çevresine, yaşadığı topluma duyarlı; yeteneklerini gayretleriyle destekleyen; azimli, hayal kurabilen, hedef koyabilen; koydukları hedeflere ulaşabilen; kendine güvenli, kendini tanıyan, risk alan, başarısızlıktan korkmayan, düştüğünde kalkabilen, yılmayan… Kodlama, yazılım, algoritma öğrenerek geleceğin teknolojisine yön veren…

Okuyan, düşünen, üreten… Sporla, sanatla, bilimle uğraşan… Ataları neler başarmış onları bilen… Ülkem için ne yapabilirim diyen… Ülkesinin ilerlemesi için çok çalışan, değerlerine, örfüne âdetine bağlı gençler yetiştirmek demek…

Öğretmenlik çok kutsal çok saygın bir meslek… Bir insanın yetişmesine katkı sağlamak çok heyecan verici… Öğretmenlerimizin görev ve sorumlulukları çok yüksek…

Hayatta ilk rol modellerimden biri ortaokul matematik öğretmenim Meliha ADAK. Nasıl güzel bir hanımefendiydi, hala görüşüyorum hala öyle. Dersinde, elimi yüzüme koyar hayran hayran izlerdim onu. Giyimi, saçlarını toplaması, naif ses tonu… İmzasını Meliha, ismini el yazısıyla yazarak atardı. Benim imzamda ondan esinlenerek adımla oldu -şu an her ne kadar zamanla farklılaşmış olsa da-… Yakın ilgisi, zarif konuşmaları, sevecenliği… Evine davet edip bize ders anlatması, sofrasını açması… İlkokulda okuldan nefret ederdim. Matematiği de okulu da Meliha öğretmenimin sayesinde sevdim. Lise matematik öğretmenim Teyfik Hocam, İsmail Hocam, Fikri öğretmenim, tarih öğretmenim Adem AVCU… Bilgileri, öğretim tarzları, ilgileri ve bizimde onlara saygımız… Tüm öğretmenlerim çok iyiydi; eğitim öğretim geçmişimde çok değerli öğretmenlerden ders almış oldum. Onların emeklerine layık olabildim mi bilemiyorum.

“Oku“ ilk emir… Okuyan, okutan, öğreten, anlatan, yol gösteren, düşündüren, hayal kurduran, fedakarca görev yapan tüm öğretmenlerimin, Ülkemin tüm öğretmenlerinin günü kutlu olsun… Vefat etmiş öğretmenlerime Allah rahmet eylesin. Şehit öğretmenlerimiz; onlar gönlümüzde çok ayrı yerde… Mekânları Cennet olsun inşallah.

YAZAR: ASLI GÜLHAN BEK/MALMÜDÜRÜ