İRTİBATI KESMEYELİM !

İRTİBATI KESMEYELİM !

-Öteden beri başıma dert olan unutkanlık illeti sebebiyle kendimce önemli bulduğum şeyleri not almak gibi bir adetim vardır.

Bunun için Rahmetli Babamın vasiyetiyle yanımda daima bir kalem ile not alabileceğim bir kağıt taşırım.

Ne var ki, yine de aldığım onca notları gün geçmeden kaybedecek kadar da dağınık olmam, evimde de işimde de beni hep sıkıntıya sokmuştur.

Buna rağmen yaşadığım bunca zaman içinde not almadan da belleğimden çıkmayan, kimine göre önemsiz, bana göre de çok önemli bulduğum, yerinde kullanılmış bazı kelime ve cümleleri asla unutmam.

Bu gün de öteden beri belleğimden çıkmayan bir sözün sahibi Emekliler Derneğimizi ziyarete geldi.

Çok sevdiğim ve değer verdiğim bir büyüğümüzü karşımda görünce hem onun muhabbet gıdasına nail olacağımız için çok sevindim, hem de yine bu büyüğümün bana söylediği ve asla unutmadığım, unutmak da istemediğim bir sözcük de aklıma geldi.

Bu büyüğümüz Fabrikamıza ve Fabrikamız çalışanlarına fevkalade hizmetleri olan aklıselim birisiydi.

Fabrikada çalıştığımız dönemlerde; emekli olduğu halde Fabrikayı yani hizmet verdiği yeri sıkça ziyaret eden ender insanlardandı.

O Büyüğümüz Fabrikaya geldiğinde Amir-Memur, işçi hepimiz kendisine gerektiği gibi hürmette kusur etmez, oda bize kusursuz cümlelerle birikimlerini anlatır sonra da onu hoş bir seda ile uğurlardık.

Bu gün de öyle oldu.

Amasya Şeker Emeklileri Derneğimizde bir grup emekli arkadaşla sohbet ederken bizi ziyarete geldi.

Eski dönemlerden, yurt dışı hatıralarından bahsetti.

Arkası yarın dizileri gibi dinledik.

Dernekte uzun süre oturdu.

Zamanın nasıl geçtiğinin farkına varamadık.

Hatta bu arada Yönetim olarak bir protokol hazırlarken Derneğimize fevkalade maddi katkısı olan bir maddeyi de protokole ilave etmemize salık verdi.

Derken:

Ayağa kalkıp gitmek üzereyken; “Yine gel bizi yalnız bırakma Abi’’ dedik.

Şeker Emeklilerinin böyle bir yere sahip olmasını şanslı gördüğünü söyledi.

Duygulandı ve tekrar geri oturdu.

Bize yine hayata dair, birlikte olmanın faydalarına dair güzel şeyler söyleyerek ders vereceğinden emindik.

Kısaca şöyle dedi:

Emekli olunca Müesseseyle maddi bağların kesiliyor. Çünkü Müesseseyle maddi ayağın kesilmiş oluyor. Maddiyata bağlanmış bu asrımızda da çoğu kimse maneviyata değer vermiyor.

Dostluk, arkadaşlık gibi manevi değerler defterin en sonunda yer alıyor.

Yetiştirdiğin, aynı sofrayı paylaştığın insanlardan beklediğimiz hal hatırda olmayınca; açıkçası onca emek sana sırtını dönünce “nerde geçmişin hatırı” diye kendine sormadan edemiyorsun.

Onun için siz siz olun Emekliler olarak “İrtibatı” kesmeyin.

Şeker emeklisi olup ta burayı tanımazlıktan gelenlere de eyvallah etmeyin.

Etkinlikleriniz içinde Bursa-Çanakkale gezilerinin ne kadar fevkalade ve faydalı geçtiğini biliyorum. Bunun için sizleri tebrik ediyorum.

Yinede sizler Emeklilerimizle “İRTİBATI KESMEYİN” deyip mahzunca ve selametle yanımızdan ayrıldı.

Söz Sabahattin Abi…

İrtibatı kesmeyeceğiz.

YAZAR: EKREM GÜN.